Lot kosmiczny jest stosowany w eksploracji kosmosu, a także w celach komercyjnych, takich jak turystyka kosmiczna czy komunikacja satelitarna. Inne niekomercyjne zastosowania lotów kosmicznych to obserwatoria kosmiczne, satelity wywiadowcze i inne typy satelitów obserwacyjnych.
Lot typowo zaczyna się odpaleniem rakiety nośnej, która dostarcza wstępnego ciągu do pokonania siły ciężkości i odrywa pojazd od powierzchni Ziemi. Ruch pojazdu w przestrzeni kosmicznej - zarówno bez zastosowania napędu jak i z nim - jest przedmiotem badań dyscypliny zwanej astrodynamiką. Niektóre pojazdy pozostają w przestrzeni kosmicznej na zawsze, niektóre spalają się w czasie ponownego wejścia w atmosferę, a inne docierają na powierzchnie planetarne lub księżycowe poprzez lądowanie lub zderzenie.
WAHADŁOWIEC
Wahadłowiec to statek kosmiczny przeznaczony do wielokrotnego transportowania na orbitę ludzi i ładunków. Jak dotąd zrealizowany w praktyce jedynie w USA, gdzie stworzono wahadłowce: Columbia, Enterprise, Challenger (uległ katastrofie 28 stycznia 1986), Discovery, Atlantis, Endeavour. Program wahadłowców próbowali realizować także Rosjanie (bezzałogowy lot Burana 15 listopada 1988).
Pierwszy lot orbitalny odbył się 12 IV 1981.
Start odbywa się za pomocą wspomagających, odrzucanych, (ale odzyskiwanych) rakiet, lądowanie odbywa się na pasie startowym po wytrąceniu prędkości w locie ślizgowym w atmosferze. Masa startowa wahadłowca wynosi 2 tys. ton, mas członu orbitalnego ok. 68 ton, ładunek użyteczny (w zależności od uzyskiwanej orbity) od 11 ton (przy wysokości 500 km) do 29 ton (przy wysokości 185 km).
Posluchaj troche o kosmosie...
